Dat de tijd vliegt, dat weten u en ik, maar dat het zo snel gaat, daar schrik ik soms wel van. Op 25 nov 2012(!) gingen wij voor het eerst, en tot onze eigen verbazing ook voor het laatst, eten bij Claudia, een nicht van Pat die in Parijs een restaurant runt. U kon er hier al over lezen.
De voorbije twee weken waren Claudia’s ouders uit Canada op bezoek in Parijs, en dat was voor ons een reden om er weer eens lekker te gaan eten. Mét het voornemen om in het vervolg geen drie jaar meer te wachten.
We werden opnieuw heel hartelijk ontvangen, er werd gezoend en geknuffeld. De nicht haar ouders waren blij ons te zien, en dat was wederzijds, want we zagen elkaar nooit eerder.
Na een eerste glas rode wijn ( van een Franse wijnboer met de blauwste ogen van de hele planeet, dixit Claudia) werd snel een keuze gemaakt voor het menu.
Ik koos voor een fromage de chèvre, salsa mangue & grenade, tartine de pain aux noix, verdure, gevolgd door een vegetarisch gerecht: curry aux champignons, épinards & pommes de terre, galette aux légumes en als dessert de formidabele Belge aux fruits secs, version à l’huile d’olive.
De heerlijkheden in beeld:
Pat koos voor Hareng matjes & purée d’agrumes als voorgerecht, gevolgd door de Foies de poulet marinés, châtaignes d’eau, poitrine fumée sur lit de salsa verde, lard sur tartine:
Het werd opnieuw een gezellige en lekkere avond. Het restaurant is nog steeds piepklein met een vijftal tafeltjes, een beperkte kaart, uitstekende wijnen, een bijzonder toffe gastvrouw en heel aangenaam gezelschap. Pat praatte honderduit met zijn ondertussen bejaarde maar zeer kwieke achterneef. Boeiende familiegeschiedenissen en verrassende verhalen vulden de avond. Wat wil je met een familie die al meer dan 100 jaar niks anders doet dan de wereld rondtrekken. Mijn schoonfamilie startte ergens in de 18de eeuw als protestantse Nederlanders, kwam door een huwelijk naar katholiek Vlaanderen, waar de vele afstammelingen verder togen naar Cairo, naar Brazilië, over Congo, Zuid-Afrika en Canada naar Barcelona.
En ondertussen zitten zowat in al die landen nazaten, tot in Parijs.
Miss Lunch met haar smaakvolle creatie ‘Le Belge’:
Als u in de Franse hoofdstad bent, loop gerust eens binnen bij Miss Lunch. Zeg dat je Belg of Nederlander bent en ze zal haar uiterste best doen om je in het Nederlands te verwelkomen:) En kies na je maaltijd voor haar befaamde dessert: Le Belge. Een soort cake gemaakt met olijfolie, gevuld met zoetzure gedroogde vruchten. Hij bestaat ondertussen in allerlei combinaties.
We togen weer huiswaarts, langs het Square Armand Trousseau, voldaan en dankbaar voor zoveel verhalen, zoveel vriendschap.
Liefs,
Ons Parijsavontuur 