televisie | Ons Parijsavontuur

In onze keuken staat de radio afgesteld op Radio Sud.

Het heeft enkele maanden geduurd vooraleer ik een radiostation vond dat ietwat voldeed aan mijn verwachtingen: geen harde boinke-boink muziek, degelijk journaal om het uur, af en toe een receptje, af en toe een filmrecensie, uittips in en rond Parijs, een degelijke weersvoorspelling enz….

Enfin, ik zocht een beetje een mix van de Vlaamse radio 1 en 2, en ik vond dat dus niet….

Tot Radio Sud op de bandbreedte langskwam. Niet dat die meteen in de buurt komt van de Vlaamse zenders, maar wat mij met name bevalt zijn de twee heren die de voormiddaguitzendingen voor hun rekening nemen.

Heel regelmatig krijgen beide kerels last van een ‘slappe lach’ en in de plaats dat mij dat zou irriteren of op zijn minst zou storen, zit ik keer op keer mee te lachen. Ook als ik weer eens niet begrijp waarom ze nu weer zo’n lol hebben. Die ochtendlijke lachsalvo’s doen deugd, dus Radio Sud blijft nog wel even staan.

Om een uur of 10 in de ochtend bespreken ze onder andere de kijkcijfers van de vele televisiezenders in Frankrijk. En raar maar waar, mijn voorkeuren stroken NOOIT met die van televisiekijkend Frankrijk. Die van mijn man wel. Geheid zit het programma dat hij keek in de top 5. Ik neem aan dat ik een buitenbeentje ben als het op televisiekijken aankomt.

Zo werd gisteren massaal gekeken naar een compilatie-uitzending van de Tour de France, met alle hoogte- én dieptepunten ervan. Ook de film XXX (veel geweld, onder de noemer ‘sport’) en ‘Prince of Persia’ (ook door manlief bekeken) scoorden zeer hoog.

En ik? Ik keek een prachtfilm. Geen kat in Frankrijk heeft ‘m gezien als ik de kijkcijfers mag geloven, maar ikke dus wel! Een juweel: ‘La Gloire de mon Père’.

Het verhaal is gebaseerd op de autobiografische roman van Marcel Pagnol. Pagnol vertelt over zijn kindertijd in de Provence. Een tijd van verwondering, avontuur, vriendschap en bewondering. Een film ‘simple comme bonjour’ maar zo ontzettend mooi.

Genieten was het, van begin tot eind. Meteen na deze film werd ook het vervolg ervan (Le Chateau de ma Mère) uitgezonden, maar het werd al laat en deze met spijt in het hart dus niet gezien.