Zo, vandaag een ietwat grijze dag in Boulogne. In de late namiddag vertrek ik weer richting Oudenaarde, deze keer over Brussel. Ik doe het traject in mijn uppie alsof ik van mijn leven niks anders heb gedaan. Stoer hé!
Een drukke werkweek op school wacht: oudercontacten, eindtoetsen, zorgvergadering, opmaken zorgplanning, MDO, … De laatste loodjes noemen ze dat. Ze wegen behoorlijk door, kan ik wel zeggen.
Gisteren ‘tussen de soep en de patatten’ nog een televisie, een inductiekookplaat en een wasmachine gekocht bij Darcy, de Franse vorm van Vanden Borre. Levering is volgende week zaterdag, dus volgend weekend keer ik terug naar het Parijse nest:) We kochten een combi wasmachine-droogtrommel, omwille van het plaatsgebrek. Kostelijke grap, maar wat moet, dat moet. Ik kan niet wekelijks blijven heen en weer reizen om de was en de strijk te doen… Een strijkijzer en -plank staan nog op het ‘verlanglijstje’ (hoewel het woordje’ verlang’ hier tamelijk misplaatst is;)
De wekelijkse markt in Boulogne hebben we ook bezocht. Te voet, in het zonnetje, want op loopafstand van het appartement. Dat was een heerlijk positieve ervaring: veel volk, talloze kramen met superverse en lekkere spullen, mooi uitgestalde groenten, fruit en olijfjes op symmetrische stapeltjes… Een lust voor de smaakpapillen en een lust voor het oog! Kijk maar naar de foto’s.
(En mét mijn super gave boodschappentas hé juf Vanessa;)
Aan een Libanees kraam kochten we tarama en taboulé van tomaatjes, koriander en peterselie… Een Corsicaans kraam levert talrijke zuideuropese producten, Franse kramen de vele soorten sossieskes, Spaanse en Griekse kramen bieden olijven en gedroogde vruchten in talloze samenstellingen, kleuren en smaken…. Hier keer ik wekelijks terug:)
Charmante mannelijke Parijzenaars lopen met kleurrijke boeketten bloemen in hun armen over de markt. Ik vraag me dan steeds af of de bloemen op het boodschappenlijstje van madame stonden… of zou het kunnen dat Parijzenaars echt zo galant zijn en dit een wekelijks presentje voor vrouwlief is? Die meneren lieten zich ook gewillig fotograferen, met de grootste glimlach:)
Ik kreeg geen bloemen, die krijg ik pas als ik hier woon zegt die van mij… Hmmm, hij kan nog wat leren van de Franse galanterie. Een goed begin is dat ik in de metro steevast aan het raam mag zitten…
Liefs,
Ons Parijsavontuur 
Mijnen ‘Claus’ kan er ook nog iets van leren , zal hem eens naar dat marktje sturen . Gr. Inge