Ik vond dat ik het verdiend had, na mijn half uurtje dapper doorzwemmen: een Café Crème in de zon op een terras. Met het notoire glas water erbij. De jas kon uit, en ook de sjaal.
Als het kopje leeg was kwam een grote grijze wolk voor de zon. Ik heb betaald, en met vernieuwde energie en een lichte blos veroorzaakt door de fragiele lentezon, weer naar huis gekeerd…
Het heeft gesmaakt én deugd gedaan.
Meer heb ik niet nodig vandaag. ‘k Ben content:)
Liefs,
Ons Parijsavontuur 